Blogs

Daar zit ik dan, onder de grote esdoorn in de tuin. Naast me staat een grote doos met mijn naam in koeienletters. Ik heb het uitpakken van de doos al een tijdje uitgesteld, maar vandaag moet het maar.

Hij zit erop, mijn familieweek is afgelopen. Niet alles ging zoals ik had gewild, ik heb niet alles kunnen doen wat ik in de planning had staan.

“Wij zijn goed in het aangaan van een relatie met de ander, bij wie het contact maken niet altijd vanzelfsprekend is”. Deze woorden sprak Herma van der Wal (voorzitter Raad van Bestuur van de Dimence Groep) tijdens het symposium van de Vakgroep V&V van de Dimence Groep afgelopen 13 mei.

Ik heb ze niet uitgekozen, zij mij ook niet. Dat heb ik met ze gemeen. Soms kan ik iemand niet uitstaan, maar vaak ben ik blij dat ik nog zoveel familie heb. Ik ben verbonden voor het leven met hen, alleen te scheiden door de dood. Het zijn mijn bloedverwanten…

Bloot geven

“Passend bij mijn zomergarderobe ben ik op zoek naar lingerie die onder lichte kleding gedragen kan worden. In de winkel komt de verkoopster op mij afgelopen. Ze zegt: ‘Hallo, kan ik u helpen?

Vriendschap tijdens opname of therapie. En daarna dan?

Al een tijdje was ik bezig met ‘vriendschap in en om de ggz’.

In 2017 las ik dit interview met Freek de Jonge. Ook Robert Long bracht ooit een song uit: het leven was lijden. En een favoriete kleinkunstenaar stelde ooit: we gaan moedeloos voorwaarts.

Yoga in de ggz, hoe helpend het kan zijn. Of dus niet. Zoals bij mij...

"Jij moet echt op yoga", zei vriendin 1, een aantal jaar geleden. "Is goed voor jou in jouw drukke leven." Op dat moment was ik nog niet met de ggz bekend. Ik moest op yoga. ik hoorde het niet alleen.