Ik ben 28 en eigenlijk al heel wat jaren moe gestreden. Uit verschillende onderzoeken zijn verschillende DSM-diagnoses gekomen, de oorzaak van alles is wel duidelijk. Er zijn verschillende behandelingen aan bod gekomen, maar de juiste dan weer nog net niet.
En ja, de dagen werden gemakkelijker. In mijn vorige blog schreef ik over de tip die ik kreeg. Het lopen doorbrak de lusteloosheid en ik raakte ook meer gewend aan de behandeling en er kwam zelfs een soort regelmaat in.
Ik heb tot het laatste moment gewacht om een stuk te schrijven. Ik had ook echt geen idee wat ik zou kunnen gaan schrijven en had gisteravond besloten om deze kans aan mij voorbij te laten gaan.
