Blogs

“Ik ga je missen,” zeg ik tegen mijn persoonlijk begeleider, die drie weken op vakantie gaat. “Ik jullie ook,” antwoord mijn persoonlijk begeleider (PB-er). Ik rol bijna van mijn stoel van verbazing.

‘Ik heb niets met somatiek’. Ik hoor het nog regelmatig van een behandelaar. Maar wat zeg je daar nu eigenlijk mee? Heb je een afkeer van de lichamelijke thema’s, zoals verhoogde bloeddruk, hartproblemen, overgewicht, ontregelde schildklier?

Wauw! Geïnteresseerd keek ik naar de muur. Ik was op bezoek bij mijn zus. Daar hing aan een plakbandje een mooi ingekleurde, fleurige kaart. Dat kan ik nooit zo mooi, dacht ik. Nieuwsgierig als ik was, draaide ik voorzichtig de kaart om. Huh? Vol verbazing las ik daar mijn eigen naam!

Daar zit ik dan, onder de grote esdoorn in de tuin. Naast me staat een grote doos met mijn naam in koeienletters. Ik heb het uitpakken van de doos al een tijdje uitgesteld, maar vandaag moet het maar.

Hij zit erop, mijn familieweek is afgelopen. Niet alles ging zoals ik had gewild, ik heb niet alles kunnen doen wat ik in de planning had staan.

“Wij zijn goed in het aangaan van een relatie met de ander, bij wie het contact maken niet altijd vanzelfsprekend is”. Deze woorden sprak Herma van der Wal (voorzitter Raad van Bestuur van de Dimence Groep) tijdens het symposium van de Vakgroep V&V van de Dimence Groep afgelopen 13 mei.

Ik heb ze niet uitgekozen, zij mij ook niet. Dat heb ik met ze gemeen. Soms kan ik iemand niet uitstaan, maar vaak ben ik blij dat ik nog zoveel familie heb. Ik ben verbonden voor het leven met hen, alleen te scheiden door de dood. Het zijn mijn bloedverwanten…

Bloot geven

“Passend bij mijn zomergarderobe ben ik op zoek naar lingerie die onder lichte kleding gedragen kan worden. In de winkel komt de verkoopster op mij afgelopen. Ze zegt: ‘Hallo, kan ik u helpen?