Home

"Na maanden van wachten ben ik eindelijk klaar om te accepteren dat dit gevoel niet vanzelf verdwijnt. Mijn vrouw, mijn collega’s en mijn teamleider hebben mij het afgelopen jaar gevraagd hoe het met mij ging en vaker dan eens heb ik gelogen. ‘Het gaat wel goed’ of ‘Ik heb niks te klagen’ was dan mijn antwoord. Maar dit was niet de waarheid. Ik had het zwaar, het ging allemaal niet meer zo makkelijk als vroeger. Alsof er een zwarte wolk boven me hing van het moment dat ik wakker was, tot ik weer naar bed ging. Af en toe zag ik de zon schijnen, zoals op die ene dag in maart, toen ik een ijsvogel aan de waterkant zag zitten of die zonnige dag in juni op het terras met mijn oude schoolvriend Hendrik. Ik herinner me die 2 dagen goed, die voelde anders. Maar de andere dagen zijn hetzelfde; donker, zwaar en moeilijk.