Home

Tijdens mijn studie geestelijke verzorging kregen wij les in gespreksvoering. Als geestelijk verzorger is het belangrijk om een goed gesprek te kunnen voeren en in verschillende practica krijg je daar dan les in. Je leert technieken voor groepsgesprekken, individuele gesprekken, thema-bijeenkomsten, vieringen, enzovoorts.

Onze leraar was een vrolijke Belg die ons met veel flair les gaf en hamerde op zijn eigen techniek van horen, verstaan en uitwisselen. Nadat we de instructie kregen, begonnen we. De eerste vraag in het eerste lesuur was: wat is een brood? Enigszins verward begonnen we één voor één, tien studenten achter elkaar, te zoeken naar het juiste antwoord. ‘Voeding’, begon de een. ‘Gebakken tarwe, gist, zout en water’, begon de ander. ‘Lekker’, zei de derde. ‘Een product van de bakker’, zei er nog één. Wit, volkoren, bruin. Hele recepten werden uitgewisseld, maar steeds schudde de leraar zijn hoofd. We deden iets fout maar het bleef gissen wat.