Blogs van Willeke

Een prachtig groot, sjiek huis, met witte luiken en een rieten dak... Wijde omgeving... Paarden... Werkelijk een droomhuis! En daar woon ik nu enkele weken. 

Langzaamaan komt het einde van de opname in zicht. Ik spreek veel met de verpleegkundigen over hoe ik hier binnen kwam, en hoe het nu ging met me. “Ja, ik weet nog wel een keer dat je zat te hoofdbonken,” zegt verpleegkundige A.

De laatste maanden hier in Lorna Wing volg ik de training COMET (competitive memory training) Dit is een training die is bedoeld voor mensen die last hebben van een laag zelfbeeld.

Maandagmorgen. Mijn wekker gaat. Vermoeid duw ik de wekker uit. Afgelopen zaterdag heb ik veel spanning en angst gehad waardoor ik zondag de hele dag bij moest komen. Zelfs nu, twee dagen later, word ik nog vermoeid wakker.

Elke week heb ik PMT, psychomotorische therapie. Vandaag is het weer zover. In mijn kamertje wacht ik op de PMT-therapeut. Die klopt op de afgesproken tijd op mijn deur.

“Ik ga je missen,” zeg ik tegen mijn persoonlijk begeleider, die drie weken op vakantie gaat. “Ik jullie ook,” antwoord mijn persoonlijk begeleider (PB-er). Ik rol bijna van mijn stoel van verbazing.

Wauw! Geïnteresseerd keek ik naar de muur. Ik was op bezoek bij mijn zus. Daar hing aan een plakbandje een mooi ingekleurde, fleurige kaart. Dat kan ik nooit zo mooi, dacht ik. Nieuwsgierig als ik was, draaide ik voorzichtig de kaart om. Huh? Vol verbazing las ik daar mijn eigen naam!