Zou je eens wat willen schrijven over alcohol en depressie? Ik kreeg de vraag al een flinke tijd geleden van een medepatiënt. Want, zo zei de vragenstelster, zij was meer gaan drinken door haar depressie.

Goed plan, dacht ik. Maar het lag alleen nog iets te gevoelig. Ook ik dronk meer dan dat menig richtlijn aangeeft voor ‘nog binnen de perken’. En ja, bij mij was het ook niet meer voor de gezelligheid. Maar uit pure noodzaak. In mijn ogen dus.

Toen ik ineens in de ggz terechtkwam, kreeg ik vrijwel meteen medicatie: een antidepressivum. Maar eigenlijk was ik al een klein jaar bezig met zelfmedicatie: wijn hielp me namelijk prima om me enigszins te kunnen ontspannen en door de dagen te komen. Dronk ik eerder enkel als ik vond dat ik een glaasje verdiende (zelden), vond ik nu, ondanks al mijn passiviteit, dat ik het élke dag verdiende, want: ik had het best zwaar.

Waren het eerst nog twee glaasjes –want dat mocht nog wel- voor het slapen gaan, al snel verschoof ik mijn eerste glas wijn naar het avondeten. Want: hoe groter mijn problemen werden, hoe meer ik avondeten met mijn gezin een kwelling vond. Dat zei ik niet, dus ik zei: de wijn haalt de smaak van het eten – te gare broccoli en aardappelen- zo naar boven. Ook dat moment verschoof, want: met de vijf in de klok, mocht ik toch wel een borrel, zo net voor het eten? Het stond ook zo leuk, ontspannen en casual, ik aan het koken met een glas wijn in mijn hand. Dat er echter niks leuks of ontspannend aan was, dat wist ik zelf heel goed. Maar trouwens: 16.05 uur is 55 minuten voor vijf. Hoe ik het ook wende of keerde, er zat echt werkelijk altijd een ‘vijf in de klok’. Op een gegeven moment telde 12.15 uur ook mee. Die verrekte vijf toch.

Ik ging op zoek naar bewijs dat wat ik dronk, dat dat echt prima was. In tijdschriften dronk iedereen wijn. En in Gooische Vrouwen dronk iedereen wijn. En bij Albert Heijn zijn altijd wel lekkere wijnen in de bonus, dan zal de vraag groot zijn, toch? En ik rookte niet, ik mag toch wel één guilty pleasure hebben?

Natuurlijk hield ik vooral mezelf voor de gek toen ik de hulpverlener vertelde dat ik slechts twee glazen per dag dronk.  Een fles kreeg ik theoretisch in twee keer leeg in mijn enorm grote glazen. Maar op een gegeven moment was daar het punt dat één fles wijn niet meer genoeg was om me enigszins ontspannen. Ik moest meer gebruiken om mezelf echt te kunnen sederen.

Ik moest het drinken staken, zo werd mij medegedeeld. Want: alcohol houdt een depressie in stand, of werkt hem namelijk in de hand. Het is ook vaak een kip-ei-verhaal, was de drank er eerder, of de psychische klachten? En: medicatie en alcohol zijn óók al geen geschikte combinatie. Op al die pakjes staat : ‘wees voorzichtig met alcohol’ De combinatie van deze twee zou de effecten van elkaar wel eens konden versterken. En eerlijk gezegd hoopte ik daar juist in het verleden wel eens op. Maar dat het niet de bedoeling was, wist ik natuurlijk heel goed.

Wat me opviel in de gesprekken over alcohol met hulpverleners: ik schaamde me dood om het hierover te hebben. Héb ik al een depressie, willen ze me óók nog een drankprobleem aanpraten. Zo zag ik dat. Ik kleurde bij dit gespreksonderwerp elke keer weer rood.

Maar het werd me goed duidelijk gemaakt. En door er zelf ook over te lezen, raakte ik ook overtuigd. Alcohol en psychische problemen gaan niet goed samen. Je gevoel verdoven is af en toe heerlijk, dat geef ik toe. Maar het lost de problemen niet op. Sterker nog: je krijgt er grotere problemen door. Ik ben dan ook radicaal geminderd.

En jij? Denk jij dat alcohol bij jou misschien ook een grotere rol speelt? Kijk eens eerlijk naar je drinkgedrag. Twijfel je, of weet je wel zeker dat je te veel drinkt? Zet je schaamte opzij en bespreek het met je hulpverlener. Heb je geen hulpverlener, maar wil je hier wel meer over lezen? Dan verwijs ik je graag naar https://www.dimence.nl/psychische-problemen/verslavingspsychiatrie Denk je nu hulp te willen voor je drankprobleem, maar weet je niet waar te beginnen? De huisarts is altijd een goede eerste keuze. Deze kan met je kijken hoe groot het probleem is en kan je verder doorverwijzen.

Succes! Ik drink er vanavond één. Op jouw en mijn psychische gezondheid, proost!

Artikeldatum