Ik sta weer met beide benen in de maatschappij

“Hoewel ik er nog niet helemaal ben, sta ik nu weer met beide benen in de maatschappij”. Aan het woord is Koen. Hij kreeg te maken met een angststoornis en jarenlang was hij niet in staat zich naar buiten te begeven. Mede door het project Kansrijk, van het Servicepunt Vrijwilligerswerk, is hij nu wel weer aan het werk.

Koen had zijn opleiding tot grafisch vormgever afgesloten met een stage in Birmingham in Engeland. “Het beviel zo goed om niet meer thuis te wonen, dat ik besloot om in Groningen verder te gaan studeren,” vertelt hij. Aanvankelijk studeerde hij Communicatie. “Maar dat was het toch niet.” Dus werd het Sociaal Recht. Totdat hij te maken kreeg met een angststoornis. “Ik vind het heel belangrijk dat over dit soort stoornissen gepraat kan worden,” vindt Koen. Hij kwam niet meer buiten, kreeg last van hyperventilatie en zag behalve zijn vriendin nauwelijks meer mensen. Studeren ging ook niet meer. De therapie die hij kreeg aangeboden, sloeg niet bij hem aan.

Verhuizing terug naar Zwolle
Na enkele jaren besloten ze om terug te verhuizen naar Zwolle; zijn vriendin kwam ook uit die omgeving. “Daar woont onze familie en hebben we vrienden om ons heen. Ook de hulp die ik kreeg sloot beter bij mij aan.” Stapje voor stapje ging het weer wat beter met hem. “In die tijd las mijn moeder een artikel in de krant over het project Kansrijk van WijZ.”

Aan de slag bij Kansrijk
Het project Kansrijk, van het Servicepunt Vrijwilligerswerk, biedt mensen met een geestelijke of lichamelijke beperking, met afstand tot de arbeidsmarkt, de gelegenheid om met begeleiding van een mentor stap voor stap weer aan werk te wennen. Koen meldde zich aan voor het project en begon een stage bij De Terp als gastheer. Hij besprak zoveel mogelijk met zijn mentor en maakte kleine vorderingen. “De werkzaamheden die ik daar deed waren het schenken van koffie en thee, het dekken van de tafels, opruimen en afwassen en mensen van hun kamer halen voor de maaltijd enz. Mijn taken werden geleidelijk uitgebreid. Werkte ik eerst één dag per week, later werden dat er twee”.

 In het gewone werkproces
“Na een jaar was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ik besloot betaald werk te gaan zoeken.” Er kwam een vacature bij de Dimence Groep als grafisch vormgever waar hij werd aangenomen. “Ik ben daar met veel genoegen aan de slag gegaan en werk met veel plezier want mijn werk is mijn hobby”.

Auteur: Cecile van den Brink - schrijfvrijwilliger Servicepunt Vrijwilligerswerk
Binnen de Dimence Groep wordt het vrijwilligerswerk gestimuleerd vanuit het Servicepunt Vrijwilligerswerk

Artikeldatum